Magie in het alledaagse

Ken je dat gevoel, dat je helemaal vastzit in je hoofd? Alles overdenken, analyseren, controleren? Het lijkt veilig, daarboven in je gedachten, maar tegelijk mis je zoveel. Je mist de kleine, onverwachte magie die vlak voor je neus gebeurt.

Ik heb geleerd dat het anders kan. Dat als je even uit je hoofd stapt en terugzakt in je lichaam, je dingen kunt ervaren die je niet kunt bedenken. Dingen die misschien toevallig lijken, maar voor mij voelt het allesbehalve zo.

Er is een bepaalde zachtheid in het loslaten. Een uitnodiging die je uitstuurt, zonder eisen, zonder verwachtingen. Gewoon: “Laat maar komen.” En soms... gebeurt er dan iets wat ik niet kan verklaren, maar wat voelt als pure magie.

Deze zomer stond ik in een tuin, te midden van een veld klavertjes. We moesten elkaar een symbolisch cadeautje geven om een opleiding af te sluiten. In een spontane opwelling dacht ik: Ik ga een klavertje vier zoeken. Ik voelde geen haast, geen druk. Enkel dat idee, dat speelse verlangen. En tien seconden later, daar lag het. Mijn allereerste klavertje vier ooit.

Toeval? Ik noem het liever een ontmoeting. Tussen mijn intentie en het universum. Niet gestuurd door controle of moeten, maar vanuit een ruimte waarin alles mogelijk is.

Het is iets wat we allemaal kunnen. Die momenten uitnodigen waarin je voelt dat het klopt, zonder dat je het kunt verklaren. Maar – en dat is het grappige – je kunt het niet afdwingen. Hoe meer je probeert, hoe meer het wegglipt. Energie stroomt niet door willen, maar door vertrouwen.

Dus, de volgende keer dat je voelt dat je vastzit in je hoofd, zet eens een stapje terug. Open jezelf voor dat spel, voor de magie die in het alledaagse verscholen zit. Laat je verrassen.
Misschien ligt er ergens ook een klavertje vier op jou te wachten. 🍀