A S E M

Ik heb vaak het gevoel dat hoe dichter ik bij mezelf kom, hoe verder weg ik geraak van het  ‘gangbare gedachtengoed’ en van wat de maatschappij ons oplegt/opdringt. 
Ik zie en voel de dingen anders dan ik vroeger deed, het voelt helder en verrijkend. 
Ik connecteer op een dieper niveau met alles rondom en in mij, ik voel dat er meer is dan wat er ons verteld en getoond wordt.  

We worden van kleins af aan geleerd om te volgen en te luisteren naar de persoon die boven ons staat. Dat is de waarheid, of die nu juist of fout is, die persoon heeft gelijk en anders krijgen we straf. 
We lopen in de rij, zitten flink achter de schoolbanken, … we worden voorbereid op een wereld waarin we vooral niet voor onszelf mogen denken, laat staan voelen.
Ons hoofd wordt van ons gevoel afgekapt, en wat we voelen is verkeerd of mag niet gevoeld worden. 

En dan leven we in een samenleving, waar er geen verbinding is.
Velen volgen wat de maatschappij zegt en doen wat er van hen ‘verwacht’ wordt. 
Met als gevolg dat we diep vanbinnen ergens wel voelen dat er iets niet klopt, maar aangezien ons verteld werd dat wat we voelen niet de waarheid is, luisteren we naar ons hoofd.
En ons hoofd vertelt ons dat het allemaal wel oké is ‘want die belangrijke persoon heeft dat gezegd, en dus is dat de waarheid’.

Voor mij knelt het schoentje daar. 
Waarom worden we geleerd om in ons hoofd te leven? Terwijl ons gevoel alles weet? 
Ik heb als kind heel hard geworsteld met de tegenstrijdige dingen die ik voelde en die anders vertaald werden in woorden. 
De schaamte die hangt over bepaalde emoties en gevoelens is groot.
De schaamte die hangt over de waarheid, is vaak nog groter. 

Ondertussen heb ik die connectie tussen mijn gevoel en hoofd grotendeels kunnen herstellen.
Mijn hoofd neemt de boel nog steeds graag over, maar ik kan mijn gevoel nu ook vertrouwen, het heeft veel meer waarde, zonder uitleg.

Als ik kon, plantte ik bij iedereen een zaadje, om de connectie tussen ons gevoel en ons hoofd te herstellen. Het is zo waardevol. 
Ik zou het geniaal vinden moesten we collectief ons ogen kunnen openen en de wereld zien voor wat die echt is.